RENKLER
İçimde bir parça mavilik buldum
Denizde kaybettiğim renkler nerede
Fazla sevgi herkesi öldürür sevgilim
Göğü delen arzularım nerede
Bilirsin ben, sek içerim yalnızlığı
İç geçirerek sonbaharı seyrederken akşamüstü
Bir lokma yemek geçmez boğazımdan
Akşamlar haziranda kalır
Soğuk rüzgarlar çeker ruhumu sessizce
İçim geçer, şehrimin ışıkları titrek
Gözlerimde bir parça siyahlık unuttum
Kulağımda asfaltın uğultusu
İçimdeki çocuk anlamsızca delişmen
Soluklarımda kanser, inadına ketum
Saklar kalbimi toplumdan
Acımasız sokağımın karanlığı
Neden herkes düşman?
Makberime bir parça yeşillik sordum
Mektubuma kağıt etmişler emeğimi
Geceye karışmış ağustos böcekleri
Evrenin her bir köşesinde bin cevap
Hicap ederim ayaklarımdan nereye götürüyor bedenimi
Nedir bu arayış, yaradılışı hangi paltomun cebinde unuttum?
Çürüktür ruhum daha doğmadan soldum
Gecede bir parça beyazlık tuttum
Ummana dalmış ay yüzlü çocuklar
Bir yıldız kaydı bir dilek yuttum
Yüzümde kaybolan ümit, seslenir boğazımdan
Salıncağa oturmuş gecenin çocukları
Biraz üzgün biraz serkeş ama afacan
Bak şimdi bütün renkler solgun
Kapanık bütün algılar
Tükenmişse vefa ne kalmıştır hayattan
Beyaz pencereye konmuş kalleş kargalar
Hayat ölümlere uzak
Ölümler ruha yakın
M.S.Ç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder