ÖLÜMÜ DÜŞLEMEK



Hüzünlü yapraklar arasından bir serçe havalanıyor
Biliyorum kanatlarımı bir daha böyle çırpamam
Sonbahar soluyor biliyorum
Bu zemheri yeşilimi benden alacak

Kızıl alevin gölgesindedir kara atlar
Koşmaktadırlar
Ve konyak kokulu avcılar o gecelerde 
Dua ediyorlar beddualar için 
Saklanacak yer bulamıyorum 

Çok çetin bu yollar aşamıyorum
Allah’a ve insanlara sordum
Cevap yok
Kül rengi bulutlar arkasındayım
Mavilikleri arıyorum

Biliyorum kalabalıktan kaçamam 
Ama
Kaldırım taşlarına karnım tok
Tozdan sokaklara hasrettir yüreğim

Biliyorum kaderimi toprak ve mermer 
Belki küfürler edilir arkamdan
Yıkanır belki bedenim 
Fakat yine de bırakmaz peşimi karıncalar

Artık sessizdir gözlerim 
Islak ıslak ve hasretle bakar etrafa 
Benim dikenli gözlerim 
Her gece ay ışığında kanatır ruhumu

Anlatın bana bilmek isterim 
Nereden gelir ölümü düşlemek 
Güz yağmurlarının buhranı
Neden?

Taşra kokulu odalarda oturan 
Taş yastıklarda solan genç kızlar gibi 
Düşlenirdi ölüm öylece 
Ölünürdü öğüre öğüre
Bir akşamüstü delice




M.S.Ç