KUM SAATİ



Gizli yerlerinden kırılmış 
Bir kum saatiydi benim hayatım 

Ne zaman bir şey yaşayacak olsam, vakit doldu, eve hep geç geldim ve bunu anneme hiç açıklayamadım

Gizlice zaman kaçıran, bir yerlerinden
Gittikçe zamanı daralan
Bir kum saatiydi benim hayatım

Hep sonradan fark ettim,yalnızlığımı, kırgınlığımı, aslında hep geç kaldığımı
Hep kaçırdım, söylenmesi gereken sözlerin zamanını, otobüsü, telefon faturamın son ödeme tarihini, sigaramın aslında bittiğini; parmağım yanınca anladım
Ne zaman bulutları fark edip derin düşlere dalmak istesem
Yağmur başladı
Ne zaman bir kuş cıvıltısı duyup ağaçlara baksam, çoktan kış mevsimi olmuş, bütün kuşlar göç edip gitmişlerdi, ne zaman seni düşünsem, seni düşünsem sevgilim
Sen çoktan gitmiştin.
O umursamaz zannettiğin tavırlarım var ya, hani o uzun bekleyişler, hiç bitmesini istemediğimiz o sohbetlerin aniden bitmesi, tam da şu an zaman dursun dediğimiz an yarın olması...
Hepsi bundan

Gizli yerlerinden kırılmış 
Bir kum saatiydi benim hayatım 

Ne zaman uyumak için kafamı yastığa koysam çoktan gün doğmuş; sabah olmuştu, üşüdüğümü fark edip üzerimi örttüğüm o soğuk gecelerde, hasta uyandım sabahlara

Gizli yerlerinden kırılmış 
Bir kum saatiydi benim kalbim

Umudum gün geçtikçe bir yerlerden hep döküldü, anlamsız bakışlar, sessiz saatler, sensiz geçen o günler, bir rüzgar olup savuruyordu umutlarımı dört bir yana 
Toplayamadım
Toplayamadım yere dökülen o kırık bardakların cam parçalarını ve kalbimin kırıklarını
Eğildim ama hepsinin üzerine; ellerimi uzattım
Çok keskinmiş o kırıklar, parmaklarım kanadı

Gizlice kırgın bir insandım ben 
Hiç anlatamadım
Ay ışığını ne kadar sevdiğimi, hiç bahsedemedim aynaya baktığımda ne gördüğümü, hiç anlatamadım gecelerimin ne kadar karanlık geçtiğini, hiç anlatamadım seni, sevgilim, saçlarının rengini, gülümsemenin ne kadar güzel olduğunu, yüzündeki o ifadenin kalbimde nasıl yer ettiğini,
seni ne kadar sevdiğimi

Anlatamadım
Sustum, sustum ve sigara içtim öyle sessizce 
Şarkılar dinledim, şiirler yazdım, senden bahsettim, ağladığımda hep yok bir şey dedim, söyleyemedim

Gizli yerlerinden kırılmış
Bir kum saatiydi benim ruhum

Bulutlara kadar yükselmek istedim, rüzgar olup dalgalandırmak; saçlarını, gizli gizli dokunmak; ellerine, ağladığında sen hiç fark etmeden silmek; gözyaşlarını, ve sevdiğimi söyleyebilmek; delice

Bedenim ruhumun hapishanesiymiş
Yapamadım, anlatamadım...




M.S.Ç