MEKTUP
Bir ihtimal ümidi kapladı içimi; bir ihtimal, ateşi... hatırlatıyor bana cehennemi. Kalbimin orta yerindeki bu yangın nedir? Göğsümün orta yerinde pişen ateş, aşkların ve güzelliğin habercisidir. Yıllar yılı hep yaşamak davasıyla yanan gönlüm, şimdiyse sevgililerin en güzelinin yeridir. Yüreğim; kara baharlarla paslanırken kış kokan sokaklarda, destanlarda anlatılıyorken gecelerim; hayatın hançeri saplanıyorken birbiri ardına -gencecik yaşımda- bir ben ardıma bakmadan, kusmadan yaşamak sanılanın aptallığını; ölümü, ölümlüyü, Allah’ı ve karmaşayı susarak. Terk ederek içimdeki bütün kini o korku dolu gecelerde, yumruğumu çözüp çığlıklarla bezenmiş ezgilerle aya dönüyorum ve sana bakıyorum sevgilim.
Sen; bakışlarınla karşılık verdiğinde bana, gecenin karanlığı çökmeden alemin üzerine, ellerimi tuttuğunda tehlikenin tam ortasında. Bütün ihtimallerin karşısına geçip yüceldim kor alevlerle çarpan delikanlı bağrıma. Bir yaşamak kapladı içimi; bir hayat, güzelliği... en usta ressamların elinden, en nadide çiçeklerle bezenmiş, en iyi şairlerin kaleminden, en parlak yıldızlarla süslenmiş, bir hayat... Hatırlatıyor bana cenneti. Kalbimin orta yerindeki bu ışık nedir? Göğsümün orta yerinde açan güneş, sevgilimin gözlerindendir. Yıllar boyunca sönmeyecek bu ışık, ölene kadar sevgililerin en güzelinin yeridir. Yüreğim; yaz serinliğinde aydınlanırken saçların kokan sokaklarda, destanlarda anlatılıyorken gündüzlerim, o sabahlarda; gecenin en ortasında, rüyalarımın zamansızlığında, hep sen varsın sevgilim, hayatın dudakları saklanıyorken yüreğimde birbiri ardına -hem bugüne hem yarına- aşka dair ne varsa sana, yaşamanın ve hayatın güzelliğini sende keşfedip hep sana baktım ve anladım yaşamak nedir. Ölümü, ölümlüden ayıran şey senin eserindir. Aşk.
Sevgilim, sen ne bir anlık ne bir asırlıksın. Zamanla sınırlanan şu kısacık ömrümde zamansızsın. Sen ki Allah’ın en rasyonel tanımısın. İçimdeki bütün güzelliklerle o muhteşem sabahlarda, yumruğumu sıkıp sessizlikle bezenmiş ezgilerle güneşe dönüyorum ve sana bakıyorum. Ne ömür yeter sana şiir yazmaya ne de sen bu kağıda sığarsın, Bana bir bakıp gülümsemen yeter, anlarım ki sen hayatsın.
M.S.Ç
